Het volkslied van Groningen
| Grönnens Laid - Het Gronings Lied Het Grönnens Laid is het volkslied van de provincie Groningen. Het volkslied werd in 1919 geschreven door Gerhard Willem Spitzen (schrijversnaam: Geert Teis Pzn.) uit Stadskanaal, de muziek werd gecomponeerd door G.R. Jager uit Slochteren en gearrangeerd door Frieso Molenaar. Het is het enige Nederlandse provinciale volkslied dat officieel is geschreven in de streektaal van de betreffende provincie. |
| Grönnens Laid |
Het Gronings Lied |
| Van Laauwerzee tot Dollard tou, van Drìnthe tot aan 't Wad, doar gruit, doar bluit ain wonderlaand rondom ain wondre stad. Ain pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; ain pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand! |
Van de Lauwerszee tot aan de Dollard, Van Drenthe tot aan de Waddenzee, Daar groeit, daar bloeit een wonderland Rondom een wonderlijke stad. Een pronkjuweel in een gouden rand is Groningen, Stad en Ommeland; Een pronkjuweel in een gouden rand Is Stad en Ommeland! |
| Doar broest de zee, doar hoelt de wind, doar soest 't aan diek en Wad, moar rustig waarkt en wuilt het volk, het volk van Loug en Stad. Ain pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; ain pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand! |
Daar brult de zee, daar huilt de wind, Daar ruist het aan dijk en wad, Maar rustig werkt en bouwt het volk, Het volk van dorp en stad. Een pronkjuweel in een gouden rand is Groningen, Stad en Ommeland; Een pronkjuweel in een gouden rand Is Stad en Ommeland! |
| Doar woont de dege degelkhaaid, de wille, vast as stoal, doar vuilt het haart, wat tonge sprekt, in richt en slichte toal. Ain pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; ain pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand! |
Daar woont deugd en degelijkheid, De wil, sterk als staal, Daar voelt het hart, wat de tong spreekt, In klare en eenvoudige taal. Een pronkjuweel in een gouden rand is Groningen, Stad en Ommeland; Een pronkjuweel in een gouden rand Is Stad en Ommeland! |
"De grenzen van mijn taal vormen de grenzen van mijn wereld.
De greanzn van mien sproake bunt de greanzn van mien wearld.
"